در تجارت بین المللی، انواع اینکوترمز یک مفهوم کلیدی است که به صورت گسترده ای استفاده می شود. این اصطلاح به مجموعه ای از شرایط و قوانین است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی تدوین شده و برای تعیین مسئولیت ها و حقوق و تعهدات طرفین در معاملات تجاری بین المللی استفاده می شود.
از جمله اهداف اینکوترمز می توان به تعیین مسئولیت های طرفین در معاملات، تعیین هزینه های حمل و نقل، تعیین مسئولیت های مربوط به بارگیری و تخلیه کالا، و تعیین مسئولیت های مربوط به بیمه کالا اشاره کرد. این اصطلاح به عنوان یک زبان مشترک بین تجار و اپراتورهای حمل و نقل بین المللی عمل می کند و به وضوح تعهدات و حقوق و مسئولیت های هر طرف را مشخص می کند.
با توجه به اهمیت این اصطلاح در تجارت بین المللی، توصیه می شود که تمامی طرفین معاملات تجاری خود را بر اساس اینکوترمز صورت دهند تا ابهامات کاهش یابد و مسائل مربوط به تجارت کالا به بهترین شکل ممکن حل شود.
مخفف واژه “اینکوترمز” در تجارت بین المللی، به معنای International Commercial Terms است. این اصطلاحات توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) تعیین شده اند و برای تعیین شرایط تجاری میان فروشنده و خریدار در مورد تجارت کالاها به کار می روند. این اصطلاحات شامل شرایط مربوط به هزینه ها، مسئولیت ها و ریسک های مربوط به حمل و نقل کالاها می شوند. استفاده از این اصطلاحات می تواند به جلوگیری از ابهامات و ناسازگاری ها در قراردادهای تجاری کمک کند و به دو طرف اطمینان بخشد که حقوق و تعهدات هر یک از طرف ها به درستی رعایت می شود.
مطالعه بیشتر: معرفی کانتینر دریایی و انواع آن
در تجارت بین المللی، اینکوترمز یکی از مهمترین عوامل است که به تسهیل تبادلات تجاری و افزایش اعتماد بین طرفین کمک میکند. اینکوترمز، یک سری از قوانین و مقررات بین المللی است که شرایط و شیوههای حمل و نقل کالاها را تعیین میکند. با استفاده از اینکوترمز، ابهامات و سوءتفاهمهای ممکن در حین تجارت بین المللی کاهش مییابد و هر دو طرف از شرایط تجاری بهتری برخوردار میشوند.
اهمیت اینکوترمز در تجارت بین المللی از آنجاست که این قوانین و مقررات موجب افزایش کارایی و کاربردی بودن تبادلات تجاری میشود. با استفاده از اینکوترمز، هر دو طرف میتوانند به راحتی شرایط حمل و نقل کالاها را مشخص کرده و از پیچیدگیها و مشکلات حین تجارت بین المللی جلوگیری کنند.
اصطلاحات انواع اینکوترمز (Incoterms) اصطلاحات استانداردی هستند که برای تعیین مسئولیتها و هزینههای مربوط به حمل و نقل کالاها در قراردادهای تجاری استفاده میشوند. این اصطلاحات توسط بینالمللی تجارت (ICC) تعیین شده است و در قراردادهای بین المللی بسیار استفاده میشوند. برخی از اصطلاحات اینکوترمز عبارتند از:
در تجارت بین المللی، انواع مختلفی از اینکوترمز وجود دارد که هر کدام شرایط خاصی را برای طرفین تعیین می کنند. برخی از انواع معروف اینکوترمز شامل EXW، FOB، CIF و DAP می باشند.
هر یک از این اینکوترمزها دارای مزایا و معایب خاصی هستند و بسته به نیاز و شرایط معامله، انتخاب مناسبی باید صورت گیرد. بنابراین، آشنایی با انواع مختلف اینکوترمزها و توانایی انتخاب مناسب ترین آن برای هر معامله، امری حیاتی برای موفقیت در تجارت بین المللی است.
از جمله اصطلاحات مهم در تجارت بین المللی، اینکوترمز Ex Works (EXW) است که به معنای “تحویل در محل کار” میباشد. در این نوع قرارداد، فروشنده تنها موظف به تحویل کالا در محل تولید یا انبار خود است و هزینههای حمل و نقل، بارگیری و بستهبندی به عهده خریدار میباشد.
در این سیستم، خریدار مسئولیت کامل بر روی کالاها را به عهده دارد و باید هزینههای مربوط به حمل و نقل، بیمه و گمرک را پرداخت کند. این اینکوترمز برای فروشندگان مناسب است که نمیخواهند هیچ گونه مسئولیتی در خصوص حمل و نقل کالاها بپذیرند و تنها تا مرحله تحویل در محل کار مسئول باشند.
اینکوترمز Free Carrier (FCA) یکی از شرایط تجاری است که در قراردادهای بین المللی حمل و نقل کالا استفاده می شود. در این شرایط، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا تا زمان تحویل آن به محل مشخص شده توسط خریدار می باشد. این اینکوترمز معمولا برای حمل و نقل هوایی و جاده ای استفاده می شود.
در این شرایط، هزینه های حمل و نقل، بیمه و هرگونه هزینه دیگری که برای انتقال کالا لازم است، تا زمان تحویل به خریدار، بر عهده فروشنده است. این اینکوترمز برای صادرات و واردات کالاهایی که نیاز به حمل و نقل سریع دارند، بسیار مناسب است.
به طور کلی، اینکوترمز Free Carrier (FCA) به فروشنده و خریدار امکان می دهد تا به راحتی و با دقت هزینه های حمل و نقل را تعیین کرده و مسئولیت های خود را مشخص کنند. این اینکوترمز باعث افزایش شفافیت و اطمینان در تجارت بین المللی می شود.
از جمله اصطلاحات مهم در حوزه تجارت بین المللی، اینکوترمز Carriage Paid to یا CPT است. در این اینکوترمز، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا تا رسیدن به مقصد نهایی را بر عهده دارد و هزینه حمل و نقل را پرداخت میکند. این اینکوترمز میتواند برای هر نوع حمل و نقل، از جمله دریایی، هوایی یا زمینی، استفاده شود.
از ویژگیهای این اینکوترمز میتوان به واضح بودن مسئولیتها و هزینهها، افزایش اطمینان حوزه تجارت و کاهش ریسکهای مربوط به حمل و نقل اشاره کرد. با استفاده از این اینکوترمز، دو طرف معامله میتوانند به راحتی شرایط و الزامات مربوط به حمل و نقل کالا را تعیین و توافق کنند.
از جمله اینکوترمز های مهم در تجارت بین المللی، اینکوترمز Carriage and Insurance Paid to (CIP) می باشد که در قراردادهای خرید و فروش بین المللی بسیار استفاده می شود. این اینکوترمز به معنای این است که فروشنده موظف است هزینه حمل و نقل کالا تا مقصد نهایی و همچنین هزینه بیمه کالا را پرداخت کند.
در این اینکوترمز، فروشنده مسئولیت ارسال کالا را تا مقصد نهایی بر عهده دارد و باید هزینه های حمل و نقل و بیمه را پرداخت کند. از آنجایی که این اینکوترمز حمل و نقل و بیمه را تا مقصد نهایی پوشش می دهد، برای خریدار امنیت بیشتری فراهم می کند.
تفاوت CIP و CPT در این است که فروشنده باید هنگام بارگیری کالا را بیمه کند تا در صورت بروز هر گونه خسارت بیمه این هزینهها را بپردازد.
اینکوترمز Delivered at Place Unloaded (DPU) یکی از شرایط تجاری است که در قراردادهای بین المللی استفاده می شود. در این شرایط، فروشنده موظف است کالا را به مقصد تعیین شده تحویل دهد و هزینه های مربوط به تخلیه کالا در محل تعیین شده را بپردازد.
این اینکوترمز به خریدار امکان مشخص کردن محل تخلیه کالا را می دهد و از او می خواهد که هزینه های مربوط به تخلیه کالا را پرداخت کند. این شرایط می تواند برای هر نوع کالا و مقصدی استفاده شود و به خریدار و فروشنده امکان انجام معامله راحت تر و شفاف تر می دهد. اما در هنگام تخلیه بار چنانچه خطری کالا را تهدید کند، هزینهها و مسئولیت در این قسمت بر عهده خریدار است.
در این حالت، فروشنده مسئول انجام تمام هزینه های مربوط به حمل و نقل کالا تا رسیدن به مقصد نهایی است و خریدار مسئول انجام تمام مراحل گمرکی و پرداخت هزینه های مربوط به واردات کالا می باشد.
اما با این تفاوت که در DPU مقصد نهایی کالا و مقصد تخلیه بار یکی نیست اما در DAP کالا دقیقا در مقصد نهایی تخلیه خواهد شد.
این اصطلاح به معنای تحویل کالا با پرداخت هزینههای گمرکی به مقصد نهایی است. در این اینکوترمز، فروشنده مسئولیت انجام تمام مراحل حمل و نقل، بسته بندی، بیمه، و پرداخت هزینههای گمرکی را بر عهده دارد تا کالا به مقصد نهایی برسد. این اصطلاح به خریدار اطمینان میدهد که هیچ هزینه اضافیای برای ورود کالا به کشور مقصد پرداخت نخواهد کرد. اما هیچ مسئولیتی در قبال تخلیه بار ندارد.
مهمترین نکته در مورد شرایط DDP این است که فروشنده مسئول ترخیص کالا از گمرک در کشور خریدار و همچنین پرداخت عوارض و مالیات و اخذ مجوزها و مراحل قانونی لازم از مقامات آن کشور است.
قوانین اینکوترمز یکی از مهمترین مجموعه قوانین بینالمللی است که در زمینه حمل و نقل دریایی تعیین شده است. این قوانین به منظور تنظیم روابط بین کشورها و شرکتهای حمل و نقل دریایی ایجاد شدهاند و حاوی مقرراتی در مورد نحوه برخورد با مواردی مانند ضرر و زیان، تعهدات و مسئولیتها، بارنامه و اسناد حمل و نقل، بیمه و تنظیمات مالی میباشند.
این قوانین اهمیت بسیاری در حمل و نقل دریایی دارند و به عنوان یک استاندارد بینالمللی برای صنعت حمل و نقل در نظر گرفته میشوند. از آنجا که حمل و نقل دریایی یکی از روشهای اصلی حمل و نقل بینالمللی است، رعایت این قوانین برای اطمینان از انجام صحیح و موثر این فعالیت بسیار حائز اهمیت است.
فروشنده وقتی کالا را در محلی که خریدار آن را مشخص کرده (میتواند کنار کشتی یا اسکله و یا روی دوبه باشد)، تحویل میدهد، مسئولیت اون به پایان رسیده است. این بدان معناست که خریدار باید تمام هزینهها و خطرات از دست دادن یا آسیب دیدن کالا را از آن لحظه متحمل شود.
یکی از اصطلاحات مهم در حمل و نقل دریایی است که نشان دهنده مسئولیت فروشنده برای تحویل کالا به خریدار در بندر مقصد است. در این حالت، هزینه حمل و نقل، بارگیری و باراندازی کالا به عهده فروشنده است تا زمانی که کالا به نقطه مقصد برسد و به خریدار تحویل داده شود.
فروشنده هزینه حمل کالا را تا بندر مقصد بر عهده میگیرد. اما ریسکهای احتمالی فقط تا زمانی بر عهده فروشنده است که کالاها در کشتی کشور صادر کننده بارگیری شده باشند. به عبارتی دیگر فروشنده مسئول هزینههای مبدا از جمله ترخیص کالا و هزینه حمل و نقل برای حمل به بندر مورد نظر است. اما هیچگونه مسئولیتی در قبال تحویل به مقصد نهایی یا بیمه ندارد.
عبارت “هزینه، بیمه، حمل و نقل” یا همان CIF یعنی فروشنده هزینه حمل کالا و بیمه را تا زمانی که بار به مقصد برسد میپردازد اما با تحویل بار دیگر متحمل هیچگونه ریسکی نخواهد شد. CIF تقریبا شبیه به اصطلاح CFR است، با این تفاوت که فروشنده موظف است هنگام حمل و نقل کالا را بیمه کند تا در صورت هرگونه خسارات این موارد توسط بیمه جبران شود.
نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که CIF فقط برای حمل و نقل دریایی بدون کانتینر مورد استفاده قرار میگیرد و برای سایر روشهای حمل و نقل باید با CIP جایگزین شود.
اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020 دو نسخه از قوانین بین المللی تجارت هستند که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) تدوین شدهاند. این دو نسخه از قوانین تجارت بینالمللی به توافقاتی که بیش از 80٪ معاملات جهانی را تحت پوشش خود دارند، راهنمایی میکنند.
تفاوت اصلی بین اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020 در اضافه شدن دو شرط جدید به Incoterms 2020 است. این دو شرط، DAT (تحویل در محل) و DAP (تحویل در مکان) هستند که به جای DAP و DAT در Incoterms 2010 اضافه شدهاند. این تغییرات به منظور بهبود و روشنتر کردن قوانین و شرایط تجارت بین المللی صورت گرفته است.
همچنین، اینکوترمز 2020 شامل تغییراتی در متن و روشنتر کردن برخی اصطلاحات و شرایط است که به کاربران کمک میکند تا مفاهیم و قوانین را بهتر درک کنند. این تغییرات با هدف افزایش کارایی و دقت در معاملات تجاری بین المللی انجام شده است.
بنابراین، با توجه به تغییرات و بهبودهای انجام شده در اینکوترمز 2020 نسبت به اینکوترمز 2010، استفاده از اینکوترمز 2020 میتواند بهبود و رونق بیشتری در تجارت بین المللی ایجاد کند.
کلام آخر
در این مقاله سعی شد تا مفاهیم انواع اینکوترمز را به طور جامع توضیح دهیم و تفاوت بین اینکوترمز را بررسی کنیم. در انتهای این مقاله می توانید نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید.
شرکت ترنس لجستیک با استفاده از امکانات مدرن و تیم متخصص خود، به مشتریان خود خدماتی شامل حمل و نقل دریایی، هوایی، زمینی و گمرکی ارائه میدهد.
به طور کلی، شرکت حمل و نقل بین المللی ترنس لجستیک (کیهان مسیر آسیا) با تمرکز بر کیفیت، امنیت و اعتماد، یک گزینه مناسب برای حمل و نقل بین المللی میباشد.
راه های ارتباطی با شرکت
سوالات متداول 😉